۱۳۸۷ اردیبهشت ۱۱, چهارشنبه

نمیدونم چرا اینقدرغیبت کردن شیرینه....هر چقدر سعی می کنم که این عمل زشت وحرام و مکروه و قبیح !!!!!!!!!!!! رو انجام ندم نمیتونم با نفس سرکش خودم مبارزه کنم!به خدا تقصیر من نیست.تقصیر اون دوربین 6 مگا پیکسلی هست که خدا تو چشمام کار گذاشته که زومش هم خیلی زیاده و همه چی رو دقیق ضبط می کنه..تازه از بعضی لحظات به طور خودکار فیلم هم می گیره...
کیفیت تصویرش هم عالیه.با ال-سی-دی بزرگ و شفاف...
خدایا منو ببخش...
تو این یه مورد کوتاه بیاخدا جون...
قول میدم جبران کنم...
دمت گرم..

۱ نظر:

سودابه نیک نیا گفت...

خب....
غیبت با همه ی شیرینی های امروز اش
تلخی های فردایی داره ...

با این وجود گاهی اجتناب ناپذیره دیگه ....