گاهی اوقات وابستگی خاصی به بعضی آدم ها پیدا میکنی..این آدم ها می تونن دوست باشن،فامیل باشن،یا کسی که فقط یکی دو بار دیدی،یا این که اصلا ندیدیش . مثلا تو اینترنت باهاش آشنا شدی...اما بهش وابسته شدی...چون اون حس حمایته هست...بهت احساس امنیت میده..دلگرمت میکنه...ممکنه مدت ها ازش بی خبر باشی اما همین که میدونی هست کافیه همین که میدونی هر وقت اراده کنی واسه ات وقت داره و تو واسه اش مهمی....
چقدر وجود این آدم ها لذت بخشه....و چقدر آدم دلش میخواد که این آدم ها تا ابد مال خودش باشن..اشتباه نکنین..من از عشق و عاشقی و عاشق شدن حرف نمیزنم ها..ممکنه این فردی که ازش حرف میزنم یک همجنس باشه...یک همکلاسی یا هر کس دیگه..
خیلی خودخواهیه اما گاهی حتی دوست نداری که ازدواج کنه...میترسی دیگه واسه تو و مسائلت وقت نداشته باشه..دوست نداری کسی باشه که تمام فکر و ذکرش پیش اون باشه ..یا کسی باشه که همیشه کنار این آدم دوست داشتنی باشه...و به خوشبختی اون همسره غبطه میخوری که همسر همچین آدم دوست داشتنی هست..شاید فکر کنین دارم اراجیف میبافم یا این که این حس همون عاشق شدنه..حق دارین..باید تجربه اش کنین....من که چندین بار تجربه اش کردم...خیلی لذت بخشه